Durven zichtbaar zijn en interviews

Hoe aanwezig ben jij als interviewer of geïnterviewde tijdens een gesprek?

In maart/april 2020 deed ik mijn eerste ervaringen op om geïnterviewd te worden voor een Facebook live en een podcast. Ik herinner me nog heel goed hoe spannend ik het vond. Over mezelf vertellen, persoonlijke en zakelijke dingen delen. En tegelijkertijd vond ik het super leuk! Een nieuw medium ontdekte ik. Eentje die ik zelf ook wou exploreren. Dus begon ik ook anderen uit te nodigen voor een gesprek. Wouter Torfs, Walter Bauwens en Philippe Bailleur zijn een aantal ronkende namen.

Ook verschillende solo-ondernemers kwamen aan bod. We hebben het uitgebreid over bepaalde topics over het ondernemen en wat het allemaal inhoudt. Het was heerlijk experimenteren. Zowel het faciliteren van de gesprekken als zelf gevraagd te worden.
Ik vind het heerlijk om live uit te zenden. Dan is er interactie met de kijkers. Zit er een bepaalde swoeng in. Je laat nog meer ontstaan wat er zich dan aandient. En het is leuk als er op dat moment inderdaad interactie is. En niet zo leuk als er geen is.

Het multitasken en gericht zijn op die buitenwereld zorgde er voor dat ik afgeleid was, niet in het moment echt en oprecht luisterde naar de ander. Ik voelde me er minder en minder goed bij. Ik miste bij mezelf een, tja hoe zal ik het zeggen, een intieme vibe, een zone van helemaal aanwezig zijn in het NU waarop authentieke communicatie tot stand kan komen.

Wanneer ik dan af en toe geïnterviewd werd, vond ik die gadgets wel leuk en fascinerend om opmerkingen en teksten in het scherm instant te zien verschijnen. Enerzijds wou ik weten hoe dat gedaan werd. Anderzijds voedde het een bepaald gevoel van frustratie dat er niet oprecht, onvoorwaardelijk naar me geluisterd werd. Het klinkt zwaar nu ik het zo schrijf, het was eerder een klein knagend gevoel. En dat parkeerde ik dan en ging onverstoord verder met mijn verhaal.

Nu ik, achter de schermen, terug bezig ben met het voorbereiden van nieuwe interviews rond de topics durven zichtbaar zijn en bewust ondernemen, neem ik de tijd voor introspectie. Wat wil dat gevoel en die stemmetjes me eigenlijk vertellen? Hoe wil ik het (anders) aanpakken? Wat past er bij mij? Wat wil ik uitstralen en wat werkt er voor mij én mijn gesprekspartner?

Het is ondertussen duidelijk geworden. Ik wens volledig in het NU aanwezig te zijn, oprecht en onvoorwaardelijk te luisteren naar mijn gesprekspartner. Zodat een zekere vorm van intimiteit, kwetsbaarheid en authentiek delen kan ontstaan. Zodat we naar de diepte kunnen gaan, want oppervlakkig blijven is eigenlijk niet aan mij besteed. Zonder gericht te zijn op de buitenwereld, constant kijkend of iemand een comment geeft. Zonder allerlei gadgets op het scherm te toveren.

Ik hou van dat oprechte, dat intieme zodat het verhaal van de ander echt plaats kan krijgen en gehoord kan worden. De focus op mijn gesprekspartner en het niet hoeven te multitasken doet me de tijd vergeten en laat me helemaal in het gesprek opgaan.

Dit is wat ik geloof.
Dat de ander (jij) gehoord mag worden. Dat het (jouw) verhaal er toe doet.

Benieuwd naar de reeds uitgezonden gesprekken? Kom een kijkje nemen op het you-tube kanaal: https://www.youtube.com/channel/UCA70ppssxfWWextfcLTgW4Q

Veel kijkplezier!

Inspirerende groet,
Linda