Over een verhaal dat verteld moet worden

lse Stinckens: Een verhaal dat verteld moet worden

Ilse Stinckens is een vrouw met een verhaal dat verteld moet worden. Ze is hooggevoelig, of heeft daar alleszins kenmerken van, en ontwikkelde in de loop der jaren fibromyalgie. Dit is de aanleiding voor het verhaal dat ze wil delen.

Ilse wil niet alleen haar naasten, maar een breed publiek bewust maken van de impact van fibromyalgie op het dagelijkse leven. Ze wil haar verhaal vertellen aan een breed publiek, omdat er bij mutualiteiten en in de medische wereld vaak nog veel onbegrip heerst.

Het doel van haar verhaal is om meer erkenning te krijgen en een beeld te geven van wat het betekent om met fibromyalgie te leven.

Wat betekent fibromyalgie echt?

Fibromyalgie is geen ziekte of aandoening in de traditionele zin. Het is iets wat in je lichaam zit en vaak verband houdt met een verhoogde gevoeligheid. Wanneer je lichaam gedurende langere tijd te veel prikkels krijgt, reageert het uiteindelijk overgevoelig. Dit uit zich bijvoorbeeld in verkrampte spieren, ontstoken gewrichten, en allerlei andere fysieke kwalen. Mentaal kan het zich uiten in concentratieverlies, verminderd gehoor, en meer.

Je kunt wel stellen dat dit een enorme impact heeft op het dagelijkse leven. Vooral in drukke periodes, zoals rond de feestdagen. Deze leuke tijden met veel feestjes en familiebijeenkomsten brengen extra prikkels met zich mee, wat voor Ilse ook betekent dat ze meer pijn ervaart. Dit is iets waar Ilse altijd rekening mee moet houden. Vanuit haar omgeving is er niet altijd evenveel begrip voor, en daarom is ze blij dat er nu een diagnose is. Dit zorgt voor meer erkenning en begrip. Mensen begrijpen beter dat ze niet zomaar overal “ja” op kan zeggen. Het is voor haar essentieel om naar haar lichaam te luisteren, goed te plannen, en voldoende rusttijd in te bouwen.

“Dit is wat ik nu nodig heb om mijn verhaal te kunnen gaan schrijven.”

Ilse over de Storytelling

De weg naar storytelling

Ilse kwam bij mij aankloppen voor begeleiding rond storytelling. Ze zag een post van mij op LinkedIn over het storytelling traject en dacht: “Dit is wat ik nu nodig heb om mijn verhaal te kunnen gaan schrijven.”

Samen zochten we naar antwoorden op vragen zoals: wat wil je precies vertellen? Via welk medium, en met welke personages ga je dat doen? Mijn aanpak is bij elke begeleiding uniek en volledig gericht op de persoon en het verhaal dat verteld wil worden.

Een jaar later…

Ondertussen zijn we een jaar verder en heeft Ilse een nieuwe job die ook met verhalen te maken heeft. Ze is medewerker bij Transkript. Dat is een vzw die informatie toegankelijk maakt voor mensen met een leesbeperking, dus blinden en slechtzienden, mensen met dyslexie of met een fysieke handicap waardoor ze niet kunnen lezen.

Omdat Ilse haar energiebalans goed moet bewaken, ging het vertellen van haar eigen verhaal op een wat lager tempo vooruit. Tussendoor schrijft ze verder aan haar verhaal. In de podcast ligt ze al een tipje van de sluier voor wie benieuwd is.

“Je moet creatief kunnen zijn op het moment dat de creativiteit zich aandient.”

Ilse Stinckens

Creativiteit op het juiste moment

Wat je nu al voelt, is dat er ongelooflijk veel bewustwording kracht in haar taal zit.
Ze wil mensen bewust maken van wat het gevolg kan zijn van een gebrek aan communicatie of empathie. Haar credo is: “There are no norms, everyone is an exception to a rule that does not exist.”
Iedereen is uniek, als je daarvan uitgaat dan kan je sommige dingen beter plaatsen of begrijpen.

Een vraag die ik haar stelde is, wanneer het verhaal klaar zal zijn? “Het zal klaar zijn wanneer het klaar is”, zegt Ilse.
De voortgang in het schrijven hangt af van haar gezondheidssituatie en ze wil ook niet te veel druk op zichzelf leggen. Het mag ook geen moetje zijn, het is belangrijk dat de creativiteit spontaan komt.

Ilse: “Je moet creatief kunnen zijn op het moment dat de creativiteit zich aandient.”
Al zou ik mensen die geen gezondheidsperikelen hebben toch de raad geven om je er soms toch gewoon aan te zetten, om vlucht- of uitstelgedrag te voorkomen.

Altijd klaar om te schrijven

Ilse is er alvast op voorzien om altijd en overal verder te kunnen schrijven. De verhaalstructuur die we samen hebben opgebouwd, staat op een USB-stick en die heeft ze altijd bij zich. Dus overal waar ze een computer ter beschikking heeft, kan ze verder schrijven.

Het leerde mij alvast een les over mijn storytelling traject. Ik wilde er een 6 maanden of jaartraject van maken, maar daar ben ik volledig van afgestapt. Iedereen heeft zijn eigen tempo. Daar mag ruimte voor zijn. Ik blijf wel aanwezig op de achtergrond. Als een stok achter de deur. Net dat vindt Ilse ook heel fijn. Dat er af en toe eens een pop-up komt: “Hey Ilse, hoever staat het met je verhaal?” Dat geeft haar ook goesting om weer verder te schrijven.

“Het is jouw verdienste dat ik ben blijven schrijven en dat het ondanks alles toch vooruit gaat.”

Ilse Stinckens over het Storytelling Traject

Een verhaal vertellen is voor iedereen persoonlijk en anders, vandaar ook mijn persoonlijke aanpak in het storytelling traject. Wil je samen met mij aan de slag om jouw verhaal te vertellen?

​Neem dan een kijkje op https://aplusmuze.com/storytelling-individuele-trajecten/

Wil je meer weten over het verhaal van Ilse?  Beluister hier de podcast of bekijk het hier via Youtube.